Προφίλ χώρας επαγγελματικής ζωής για τη Δανία
Το προφίλ αυτό περιγράφει τα βασικά χαρακτηριστικά της επαγγελματικής ζωής στη Δανία. Στόχος του είναι να παράσχει τις σχετικές βασικές πληροφορίες σχετικά με τις δομές, τα θεσμικά όργανα, τους φορείς και τους σχετικούς κανονισμούς που αφορούν την επαγγελματική ζωή.
Αυτό περιλαμβάνει δείκτες, δεδομένα και ρυθμιστικά συστήματα σχετικά με τις ακόλουθες πτυχές: φορείς και θεσμικά όργανα, συλλογικές και ατομικές εργασιακές σχέσεις, υγεία και ευημερία, αμοιβές, χρόνος εργασίας, δεξιότητες και κατάρτιση, ισότητα και απαγόρευση των διακρίσεων στην εργασία. Τα προφίλ επικαιροποιούνται συστηματικά ανά διετία.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οργανώσεις εργοδοτών και οι δημόσιοι οργανισμοί διαδραματίζουν καίριο ρόλο στη διακυβέρνηση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας και των δομών εργασιακών σχέσεων. Αποτελούν αλληλένδετα μέρη σε ένα πολυεπίπεδο σύστημα διακυβέρνησης που περιλαμβάνει ευρωπαϊκό, εθνικό, τομεακό, περιφερειακό (επαρχιακό ή τοπικό) και εταιρικό επίπεδο. Το παρόν τμήμα εξετάζει τους βασικούς παράγοντες και τα θεσμικά όργανα και τον ρόλο τους στη Δανία.
Στη Δανία, η κυβέρνηση και τα υπουργεία της κατά κανόνα δεν συμμετέχουν στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και των συνθηκών εργασίας. Όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την επαγγελματική ζωή, η συμμετοχή της κυβέρνησης αφορά κυρίως τη διαμόρφωση της πολιτικής απασχόλησης. Εξαίρεση αποτελεί η ρύθμιση και η παρακολούθηση του εργασιακού περιβάλλοντος (υγεία και ασφάλεια στην εργασία), το οποίο υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Απασχόλησης (Beskæftigelsesministeriet, BM) και της υπηρεσίας του, της Δανικής Αρχής Εργασιακού Περιβάλλοντος (Arbejdstilsynet). Ο οργανισμός συμβάλλει στη δημιουργία ασφαλών και υγιεινών συνθηκών εργασίας στους χώρους εργασίας της Δανίας με τη διενέργεια επιθεωρήσεων των επιχειρήσεων, την κατάρτιση κανόνων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και την παροχή πληροφοριών σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Οι κύριοι θεσμοί και μηχανισμοί που διασφαλίζουν την επιβολή των δικαιωμάτων των εργαζομένων (τα εργατοδικεία) ρυθμίζονται από τους κοινωνικούς εταίρους. Στο επίκεντρο βρίσκονται εξωδικαστικοί μηχανισμοί που συμπληρώνονται με το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών της Δανίας (Arbejdsretten) – με εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων και δικαστές που απασχολούνται από το Ανώτατο Δικαστήριο – και τα εργατοδικεία που εποπτεύονται από τους κοινωνικούς εταίρους. Σε περίπτωση διακοπής των προσπαθειών ανανέωσης υφιστάμενης συλλογικής σύμβασης, ο Δημόσιος Συμφιλιωτής (Forligsmanden) έχει το δικαίωμα να παρέμβει εξ ονόματος του κράτους.
Υπάρχουν τρεις οργανώσεις εργοδοτών στον δημόσιο τομέα που καλύπτουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε επίπεδο κρατικού, τοπικής αυτοδιοίκησης και περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Ο Οργανισμός Εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης (Moderniseringsstyrelsen), ο οποίος διαπραγματευόταν στον κεντρικό κρατικό τομέα για λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών, καταργήθηκε το 2019 επειδή το υπουργείο διαδραμάτισε διπλό ρόλο ως διαπραγματευτής και νομοθέτης. Αντ' αυτού, η ευθύνη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για λογαριασμό του κράτους ως εργοδότη μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Φορολογίας και η Υπηρεσία Εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης αντικαταστάθηκε από την Υπηρεσία Εργαζομένων και Αρμοδιοτήτων (Medarbejder- og Kompetencestyrelsen), η οποία από το 2021 διεξάγει συλλογικές διαπραγματεύσεις για λογαριασμό του υπουργείου. Η τοπική αυτοδιοίκηση της Δανίας (Kommunernes Landsforening, KL) είναι η ένωση εργοδοτών για τους 98 δήμους και οι περιφέρειες της Δανίας (Danske Regioner) εκπροσωπούν τις 5 περιφέρειες της Δανίας ως εργοδότης.
Η σημαντικότερη έννοια της αντιπροσωπευτικότητας στη Δανία είναι η αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ των οργανώσεων των κοινωνικών εταίρων. Το σύστημα κοινωνικού διαλόγου βασίζεται στον εθελοντισμό και καλύπτεται από πολύ λίγη νομοθεσία. Η αναγνώριση καθιερώνεται καταρχήν τη στιγμή που δύο οργανισμοί συνάπτουν συλλογική σύμβαση. Εντός των οργανώσεων, οι ηγέτες επιλέγονται από τα μέλη. Δεν υπάρχει νομοθεσία που να συνδέεται με την έννοια της αντιπροσωπευτικότητας.
Σχετικά με τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση
Η ελευθερία συμμετοχής σε συνεταιρίζεσθαι – τόσο η ελευθερία συμμετοχής σε συνδικαλιστική οργάνωση όσο και η ελευθερία μη προσχώρησης σε ένωση – ρυθμίζεται στον νόμο περί ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι στην αγορά εργασίας (Lov om foreningsfrihed på arbejdsmarkedet) του 1982. Ο νόμος τροποποιήθηκε το 2006, καταργώντας το δικαίωμα σε συμφωνίες κλειστού καταστήματος. Έτσι, η συμμετοχή σε ένα συνδικάτο είναι εθελοντική και κανένας εργαζόμενος είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα δεν αποκλείεται από την ένταξη σε ένα συνδικάτο. Οι ιερείς και οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί στις ένοπλες δυνάμεις έχουν τα δικά τους συνδικάτα.
Το επίπεδο πυκνότητας των συνδικάτων στη Δανία είναι σχετικά υψηλό σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ήταν 67 % το 2019 (ΟΟΣΑ, 2021).
Ωστόσο, η πυκνότητα των συνδικάτων μειώνεται σταθερά από το 1996, όταν ήταν περίπου 75%. Η μείωση σημειώθηκε κυρίως μεταξύ των συνδικάτων ειδικευμένων και ανειδίκευτων εργαζομένων και υπαλλήλων γραφείου και εμπορίου. Πρόκειται για τα συνδικάτα υπό την αιγίδα της Δανικής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων [Fagbevægelsens Hovedorganisation, FH (πρώην LO)].
Υπάρχουν τρεις τάσεις που εξηγούν τη μείωση των μελών των συνδικάτων FH/LO. Πρώτον, τα μέλη, συμπεριλαμβανομένων των δυνητικών μελών, «εκπαιδεύονται» σε μια ένωση που ανήκει σε διαφορετικές συνομοσπονδίες στοχεύοντας μέλη με υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης. Δεύτερον, υπήρχε πάντα μια τάση για τους νέους και τους αλλοδαπούς εργαζόμενους να μην ενταχθούν σε ένα συνδικάτο, και αυτές οι κατηγορίες εργαζομένων αυξάνονται. Και, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, υπάρχει ανταγωνισμός από τα χαμηλόμισθα «κίτρινα συνδικάτα» (συνδικάτα που είναι πολιτικά εναλλακτικά στο παραδοσιακό συνδικαλιστικό κίνημα και δεν αναγνωρίζονται ως μέρος του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων ούτε από τα συνδικάτα ούτε από τις εργοδοτικές οργανώσεις). Δεν είναι αντιπροσωπευτικές όσον αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και ακολουθούν ένα μοντέλο που βασίζεται στη χρέωση χαμηλών συνδρομών μελών και στην παροχή ατομικής νομικής υποστήριξης. Ωστόσο, ορισμένα από τα εναλλακτικά συνδικάτα - όπως η Krifa, το χριστιανικό συνδικάτο - έχουν αυξήσει σταθερά τα μέλη τους τα τελευταία 10 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια του 2018, οι δύο μεγαλύτερες συνομοσπονδίες, η Δανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων (Landsorganisationen i Danmark, LO) και η Συνομοσπονδία Επαγγελματιών στη Δανία (Funktionærernes og Tjenestemændenes Fællesråd, FTF), ψήφισαν υπέρ της συγχώνευσης από την 1η Ιανουαρίου 2019. Το όνομα της νέας οντότητας είναι Δανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων (Fagbevægelsens Hovedorganisation, FH). Η συγχώνευση ήταν αποτέλεσμα περίπου πέντε ετών προετοιμασίας εκ μέρους των στελεχών και των δύο συνομοσπονδιών. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν ήταν βέβαιο εκ των προτέρων. Το μεγαλύτερο συνδικάτο μέλος της LO – η Ενωμένη Ομοσπονδία Δανών Εργατών (Fagligt Fælles Forbund, 3F), για ειδικευμένους και ανειδίκευτους εργάτες – αποδέχθηκε τη συγχώνευση μόνο την τελευταία στιγμή.
Συμμετοχή σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και πυκνότητα, 2010–2019
| 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | |
| Trade union density in terms of active employees (%)* | 68.1 | 68.7 | 69.0 | 68.8 | 68.5 | 68.2 | 67.4 | 66.7 | 67.5 | 67.0 |
| Trade union membership (thousands)** | 1,647 | 1,661 | 1,656 | 1,649 | 1,660 | 1,684 | 1,696 | 1,706 | 1,757 | 1,767 |
Σημειώσεις: * Ποσοστό εργαζομένων που είναι μέλη συνδικαλιστικής οργάνωσης. ** Η συμμετοχή των εργαζομένων σε συνδικαλιστική οργάνωση προκύπτει από το σύνολο των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης και προσαρμόζεται, εάν είναι απαραίτητο, για τα μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων εκτός του ενεργού, εξαρτώμενου και απασχολούμενου εργατικού δυναμικού (δηλαδή συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές, άνεργοι).
Πηγή: ΟΟΣΑ και AIAS, 2021
Κύριες συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και ομοσπονδίες
Κύριες συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και ομοσπονδίες
| Name | Abbreviation | Members at 31 December 2021 | Involved in collective bargaining? |
| Danish Trade Union Confederation (Fagbevægelsens Hovedorganisation)* | FH | 1,048,623** | No |
| Danish Confederation of Professional Associations (Akademikerne) | None (formerly AC) | 302,626** | Yes |
| Organisation of Managerial and Executive Staff in Denmark (Ledernes Hovedorganisation) | LH | 112,316 | No |
| United Federation of Danish Workers (Fagligt Fælles Forbund) | 3F (member of FH) | 214,992*** | Yes |
| Union of Commercial and Clerical Employees in Denmark (Handels- og Kontorfunktionærernes Forbund) | HK Danmark (member of FH) | 170,260*** | Yes |
| Danish Trade and Labour (Forbundet af Offenligt Ansatte) | FOA (member of FH) | 148,116*** | Yes |
| Danish Nurses’ Organisation (Dansk Sygeplejeråd) | DSR (member of FH) | 69,336*** | Yes |
| Danish Union of Teachers (Danmarks Lærerforening) | DLF (member of FH) | 56,840*** | Yes |
| Danish Federation of Early Childhood Teachers and Youth Educators (Børne- og Ungdomspædagogernes Landsforbund) | BUPL (member of FH) | 55,105*** | Yes |
| Financial Services Union (Finansforbundet) | FF (member of FH) | 39,077*** | Yes |
| Danish Society of Engineers (Ingeniørforeningen i Danmark) | IDA (member of Akademikerne) | 90,920*** | Yes |
| Danish Association of Lawyers and Economists (Danmarks Jurist- og Økonomforbund) | Djøf (member of Akademikerne) | 68,916*** | Yes |
| Danish Association of Masters and PhDs (Dansk Magisterforening) | DM (member of Akademikerne) | 36,325*** | Yes |
| Danish Medical Association (Lægeforeningen) | LF (member of Akademikerne) | 22,385*** | Yes |
Σημείωση: Ο πίνακας περιλαμβάνει τις τρεις δανικές συνομοσπονδίες, την FH, την Akademikerne και τη μικρότερη LH, καθώς και τις μεγαλύτερες και βηματοδοτικές οργανώσεις στην FH και την Akademikerne. * Η LO και η FTF συγχωνεύθηκαν με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2019, σχηματίζοντας την FH.
: ** StatBank Denmark, LONMED2· *** StatBank Denmark, LONMED3: ** StatBank Denmark, LONMED2; *** StatBank Denmark, LONMED3
Σχετικά με την εκπροσώπηση των εργοδοτών
Η συμμετοχή σε ένωση εργοδοτών είναι εθελοντική. Η ιδιότητα του μέλους συνεπάγεται τη συμφωνία ότι η εργοδοτική οργάνωση συνάπτει δεσμευτικές συλλογικές συμβάσεις εξ ονόματος των μελών της. Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την πυκνότητα της οργάνωσης των εργοδοτών, επομένως είναι δυνατόν να παρασχεθεί μόνο μια κατά προσέγγιση εκτίμηση με βάση τις λίγες διαθέσιμες πληροφορίες. Αυτό καθιστά αδύνατο τον εντοπισμό οποιωνδήποτε τάσεων. Ωστόσο, τα στοιχεία πυκνότητας δείχνουν ότι τα ποσοστά συμμετοχής είναι πολύ διαφορετικά ανάλογα με το αν βασίζονται σε ενεργούς υπαλλήλους ή εγκαταστάσεις μέλη. Μόνο το 1% των δανικών εταιρειών είναι μεγάλες· Τα υπόλοιπα είναι μικρού και μεσαίου μεγέθους. Ωστόσο, οι μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις απασχολούν την πλειονότητα των εργαζομένων.
Συμμετοχή σε οργανώσεις εργοδοτών και πυκνότητα, 2012–2021 (%)
| 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Source | |
| Employer organisation density in terms of active employees | 52.9* | n.a. | n.a. | 52.8* | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | 2012, DA; 2014, DA (2014); 2015, Navrbjerg and Ibsen (2017) |
| 70.3. | n.a. | n.a. | 69.7 | n.a. | n.a. | 68.3 | n.a. | n.a. | n.a. | OECD and AIAS (2021) | |
| Employer organisation density in terms of private sector establishments | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | 9.6** | n.a. | n.a. | n.a. | DA, (2020), FA (2018) and Statistics Denmark (2018)*** |
| n.a. | 59.0 | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | 58.0 | n.a. | n.a. | ECS 2019 |
Σημειώσεις: DA, Συνομοσπονδία Δανών Εργοδοτών (Dansk Arbejdsgiverforening)· ECS, έρευνα για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις· FA, Δανική Ένωση Εργοδοτών για τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα (Finanssektorens Arbejdsgiverforening)· μ.δ., μη διαθέσιμες πληροφορίες. * Τα στοιχεία πυκνότητας υπολογίζονται με βάση τον αριθμό των ισοδύναμων εργαζομένων πλήρους απασχόλησης στη δανική αγορά εργασίας διαιρούμενο διά του αριθμού των ισοδύναμων εργαζομένων πλήρους απασχόλησης που καλύπτονται από οργανώσεις εργοδοτών (DA και FA). Τα στοιχεία είναι διαθέσιμα μόνο για το 2012 και το 2015. ** Ο αριθμός πυκνότητας υπολογίστηκε με βάση τον συγκεντρωτικό αριθμό εταιρειών που ήταν μέλη της DA (25.000) και της FA (170) το 2018 διαιρούμενος με τον συνολικό αριθμό εταιρειών στον ιδιωτικό τομέα της Δανίας (262.186) το 2018, όπως ανακτήθηκε από τη Στατιστική Υπηρεσία της Δανίας. Οι σχετικές πληροφορίες εμφανίστηκαν στους δικτυακούς τόπους των εν λόγω οργανισμών κατά τα καθορισμένα έτη (και θα είχαν επικαιροποιηθεί στη συνέχεια για τα επόμενα έτη).
Κύριες οργανώσεις εργοδοτών και συνομοσπονδίες
Υπάρχουν δύο συνομοσπονδίες οργανώσεων εργοδοτών στον ιδιωτικό τομέα και τρεις στον δημόσιο τομέα. Η μεγαλύτερη εργοδοτική οργάνωση είναι η DI, η οποία καλύπτει ένα εκατομμύριο εργαζομένους, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στο εξωτερικό.
Κύριες οργανώσεις εργοδοτών και συνομοσπονδίες, 2022
| Name | Abbreviation | Number of members | Involved in collective bargaining? |
| Confederation of Danish Employers (Dansk Arbejdsgiverforening) | DA | 11 employer organisations covering 25,000 member companies | No |
| Danish Employers’ Association for the Financial Sector (Finanssektorens Arbejdsgiverforening) | FA | 170 member companies with 62,400 employees | Yes |
| Employee and Competence Agency (Medarbejder- og Kompetencestyrelsen) under the Ministry of Taxation | None | No members; employer organisation on behalf of the state | Yes |
| Local Government Denmark (Kommunernes Landsforening) | KL | 98 municipalities | Yes |
| Danish Regions (Danske Regioner) | None | 5 regions | Yes |
| Confederation of Danish Industry (Dansk Industri) | DI (member of DA) | 19,500 member companies | Yes |
| Danish Chamber of Commerce (Dansk Erhverv) | None (member of DA) | 18,000 member companies | Yes |
| Dansk Industri Byggeri (formerly the Danish Construction Association (Dansk Byggeri); in 2020, Dansk Byggeri joined DI) | DI Byggeri (member of DA) | 6,700 member companies | Yes |
| Danish Mechanical and Electrical Contractors’ Association (Tekniq Arbejdsgiverne) | Tekniq (member of DA) | 4,100 member companies | Yes |
Στη Δανία, οι τριμερείς διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται συνήθως σε ad hoc βάση. Η γενική διαδικασία είναι ότι η κυβέρνηση καλεί τις κύριες οργανώσεις των κοινωνικών εταίρων να συζητήσουν θέματα της αγοράς εργασίας ή θέματα που έχουν αντίκτυπο στην απασχόληση, όπως η πολιτική απασχόλησης. Ο βαθμός συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων είναι γενικά υψηλός, ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Το 2012, οι τριμερείς διαπραγματεύσεις ακυρώθηκαν, καθώς υπήρξαν σημαντικές διαφωνίες μεταξύ της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης υπό την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών και των κοινωνικών εταίρων, ιδίως των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί εταίροι θεωρούν τις τριμερείς διαπραγματεύσεις παρελθόν εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο, το 2016 ο τότε πρωθυπουργός, Lars Løkke Rasmussen, ξεκίνησε νέες τριμερείς διαπραγματεύσεις με νέα στρατηγική. Αντί να παρουσιαστούν όλα τα θέματα προς διαπραγμάτευση σε ένα πακέτο, όπως είχαν κάνει οι Σοσιαλδημοκράτες με πενιχρά αποτελέσματα, οι διαπραγματεύσεις χωρίστηκαν σε τρία μέρη. Εάν μια σειρά διαπραγματεύσεων αποτύγχανε, υπήρχαν άλλες δύο που έπρεπε να διεξαχθούν χωριστά. Η στρατηγική της «γραμμής συναρμολόγησης» – σπάσιμο των διαπραγματεύσεων σε διακριτά στάδια – αποδείχθηκε επιτυχής και οι τριμερείς διαπραγματεύσεις αναβίωσαν.
Η κρίση COVID-19 άλλαξε δραματικά την αγορά εργασίας της Δανίας το 2020, οδηγώντας στην έγκριση αυξημένου αριθμού τριμερών συμφωνιών μεταξύ της δανικής κυβέρνησης και των κοινωνικών εταίρων με στόχο την προστασία των εργαζομένων. Οι συμφωνίες κάλυπταν ένα προσωρινό σύστημα αποζημίωσης μισθών για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα και ένα παρόμοιο ολοκληρωμένο σύστημα για τη στήριξη των αυτοαπασχολουμένων, ένα βελτιωμένο σύστημα επιμερισμού της εργασίας, οικονομική βοήθεια για ασκούμενους, μαθητευόμενους και επιχειρήσεις, ένα προσωρινό σύστημα μειωμένου ωραρίου εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και προσωρινή βοήθεια για οικογένειες με παιδιά που στέλνονται στο σπίτι από το σχολείο λόγω της νόσου COVID-19.
Οι φορείς που περιλαμβάνονται στον παρακάτω πίνακα είναι μόνιμοι τριμερείς ή διμερείς φορείς που συστήνονται είτε από νομοθεσία είτε από συλλογική σύμβαση και αφορούν κυρίως την απασχόληση, την κατάρτιση και το εργασιακό περιβάλλον.
Κύρια τριμερή και διμερή όργανα
| Name | Type | Level | Issues covered |
| National Cooperation Council (Samarbejdsnævnet) | Bipartite | National | Cooperation council administering the Cooperation Agreement (2006) between LO (now FH) and DA |
| Cooperation committees (samarbejdsudvalg) | Bipartite | Company | Cooperation in the workplace, in accordance with the Cooperation Agreement |
| National Employment Council (Beskæftigelsesrådet) | Tripartite | National | Employment creation, employment policy issues |
| National Working Environment Council (Arbejdsmiljørådet) | Tripartite | National | Work environment, occupational health and safety |
| Regional and local employment councils (regionale og lokale beskæftigelsesråd) | Tripartite | Regional and local government | Employment creation, employment policy issues |
| National Council for Adult and Further Training (Rådet for Voksen- og Efteruddannelse) | Tripartite | National | Educational issues relating to citizens who need new qualifications, skills development |
| Vocational training committees (faglige udvalg) | Tripartite | Occupational | Vocational training, further training |
| Sectoral Working Environment Committee (BrancheFællesskaberne for Arbejdsmiljø) | Bipartite | Sector/branch | Working environment, occupational health and safety at sector/branch level |
| Danish Economic Councils (De Økonomiske Råd) | Multipartite | National | Advisory body providing independent analysis and policy advice to Danish policymakers; consists of the Economic Council and the Environmental Economic Council |
Οι κύριοι δίαυλοι εκπροσώπησης των εργαζομένων στο χώρο εργασίας είναι οι εκπρόσωποι καταστημάτων και οι επιτροπές συνεργασίας· η μορφή της τελευταίας που λειτουργεί στο δημόσιο τομέα αναφέρεται ως επιτροπή συναπόφασης (MED-udvalg). Οι επιτροπές αυτές αποτελούνται από ίσο αριθμό εκπροσώπων των εργαζομένων και της διοίκησης. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων εκλέγονται από τα μέλη του σωματείου στο χώρο εργασίας. Οι επιτροπές εργασιακού περιβάλλοντος και τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εργαζομένων είναι άλλοι σημαντικοί δίαυλοι για την εκπροσώπηση των εργαζομένων στο χώρο εργασίας.
Στον δημόσιο τομέα, οι επιτροπές συναπόφασης ασχολούνται επίσης με το εργασιακό περιβάλλον και, ως εκ τούτου, λειτουργεί ένα μονιστικό σύστημα, σε αντίθεση με ένα δυαδικό σύστημα επιτροπών συνεργασίας και επιτροπών υγείας και ασφάλειας (οι οποίες από το 2012 ονομάζονται επιτροπές εργασιακού περιβάλλοντος στον ιδιωτικό τομέα). Το σύστημα συνεπιρροής και συναπόφασης βασίζεται σε μια συμφωνία-πλαίσιο, τη συμφωνία MED (επιτροπή συναπόφασης). Ο πρόεδρος μιας επιτροπής συναπόφασης στο δημόσιο τομέα είναι συνήθως ο διευθυντής του δήμου ή της περιφέρειας, ενώ ο αντιπρόεδρος είναι συνήθως ο κοινός εκπρόσωπος καταστήματος.
Η εκπροσώπηση στον χώρο εργασίας κωδικοποιείται με συλλογική σύμβαση.
Κανονισμός, σύνθεση και αρμοδιότητες των οργάνων
| Body | Regulation | Composition | Competences/ involvement in company-level collective bargaining | Threshold for when the body needs to be/can be set up |
| Cooperation committees (samarbejdsudvalg) | Collective agreements | Equal representation for both sides | Cooperation in the workplace; not involved in collective bargaining in the workplace, for instance on wages | 35 employees |
| Shop steward (tillidsrepræsentant) | Collective agreements | Combined employee representative and trade union representative in the workplace | Involved in company-level collective bargaining | 5 employees |
| Co-determination committees (MED-udvalg) | Collective agreements | Combined committee of the employee and work environment representatives and the public employer | Involved in company-level collective bargaining | 25 employees |
