Η επένδυση στο μέλλον των παιδιών μας ξεκινά με την υποστήριξη των εργαζομένων που τα φροντίζουν

Προσοχή στο κενό

Η προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα αποτελεί σημαντικό μέρος πολλών σημαντικών πλαισίων κοινωνικής πολιτικής της ΕΕ: του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, της ευρωπαϊκής εγγύησης για τα παιδιά, του Ευρωπαϊκού Χώρου Εκπαίδευσης· και τους αναθεωρημένους στόχους της Βαρκελώνης (στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για τη φροντίδα). Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες της ΕΕ τονίζουν τη σημασία της αύξησης της συμμετοχής των παιδιών στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα.

Ωστόσο, μόνο τα μισά μικρά παιδιά που αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (AROPE) επωφελήθηκαν από την προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα (23,6 %) σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν διατρέχουν κίνδυνο (43,9 %) το 2024 (διάγραμμα 1). Η διαφορά στα ποσοστά συμμετοχής ήταν υπερδιπλάσια στην περίπτωση της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ιρλανδίας και του Βελγίου. Στην Πολωνία και την Κροατία, τα ποσοστά συμμετοχής των παιδιών που αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν πάνω από τέσσερις φορές χαμηλότερα από ό,τι στην περίπτωση των παιδιών κάτω των τριών ετών που δεν διέτρεχαν κίνδυνο.

Δυστυχώς, αυτό το χάσμα έχει διευρυνθεί τα τελευταία 10 χρόνια: από διαφορά 12,1 ποσοστιαίων μονάδων το 2015 σε διαφορά 20,3 ποσοστιαίων μονάδων το 2024 (Σχήμα 2).

Στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας τριών ετών έως την ελάχιστη ηλικία υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης, ενώ η αύξηση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν ήταν τόσο έντονη (+3 ποσοστιαίες μονάδες), το ίδιο το χάσμα είναι σημαντικά μεγαλύτερο: ένα συγκλονιστικό 50,5 ποσοστιαίες μονάδες στη διαφορά μεταξύ της συμμετοχής παιδιών που διατρέχουν και δεν διατρέχουν κίνδυνο.

Η αλλαγή ξεκινά από το εργατικό δυναμικό

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ένα καλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό είναι το κλειδί για τη διασφάλιση προσβάσιμων, χωρίς αποκλεισμούς και υψηλής ποιότητας υπηρεσιών. Ωστόσο, το εργατικό δυναμικό της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας είναι χρόνια υποτιμημένο.

Οι άνθρωποι που αφοσιώνονται σε αυτόν τον τομέα εργασίας συχνά επιδεικνύουν ισχυρή αίσθηση σκοπού, καλή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και δέσμευση στην εκπαίδευση. Τα στοιχεία του Eurofound για τα EWCS το υπογραμμίζουν αυτό.

Οι εργαζόμενοι στον τομέα της εκπαίδευσης έχουν σημαντικά υψηλότερη βαθμολογία από όλους τους άλλους τομείς της αγοράς εργασίας όσον αφορά την αντιληπτή χρησιμότητα της εργασίας τους (διάγραμμα 3).

Επιπλέον, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής των εργαζομένων στην εκπαίδευση φαίνεται να είναι σε καλύτερη κατάσταση από εκείνη του μέσου όρου σε όλους τους τομείς της αγοράς εργασίας: κατά μέσο όρο, 20 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη το 2021. Το χάσμα έκλεισε το 2024, κυρίως λόγω της αύξησης της καλύτερης ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε όλους τους τομείς σε σύγκριση με τους δύο παρακάτω τομείς εκπαίδευσης (διάγραμμα 4).

Για να διασφαλιστεί ότι αυτό το φαινομενικά κινητοποιημένο εργατικό δυναμικό είναι έτοιμο να επεκτείνει τις υπηρεσίες ΠΕΦ σε όλους, η κατάρτιση είναι μια ουσιαστική πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ενώ λίγο περισσότεροι από τους μισούς εκπαιδευτικούς προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ανέφεραν ότι έλαβαν αμειβόμενη κατάρτιση ή κατάρτιση στον χώρο εργασίας το 2024 (διαγράμματα 5 και 6), τα ποσοστά αυτά είναι υψηλότερα από τον μέσο όρο σε ολόκληρη την αγορά εργασίας. Είναι όμως αρκετό να τους εξοπλίσουμε με τα εργαλεία για να εντοπίσουν και να υποστηρίξουν τα μικρά παιδιά που κινδυνεύουν περισσότερο;

Εκτός από την αντιληπτή ικανοποίηση από τη δουλειά και την καλή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, η παροχή ευκαιριών κατάρτισης είναι καθοριστικός παράγοντας για τη μείωση της εναλλαγής προσωπικού, ειδικά σε δυσπρόσιτες περιοχές όπου η έλλειψη προσωπικού μπορεί να οδηγήσει σε κλείσιμο υπηρεσιών.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι, φυσικά, η αμοιβή. Πρόσφατη έκθεση του Eurofound διαπίστωσε ότι τα επίπεδα αμοιβών για τους εργαζομένους στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα στις περισσότερες χώρες ήταν μόλις πάνω από το επίπεδο του κατώτατου μισθού. Επιπλέον, διαπίστωσε υψηλά ποσοστά μερικής απασχόλησης και συμβάσεων ορισμένου χρόνου – ένας συνδυασμός που υποδηλώνει ότι οι εργαζόμενοι στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα είναι υποτιμημένοι.

Οι υψηλότεροι μισθοί και οι ασφαλείς συμβάσεις αυξάνουν τη διατήρηση, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση ενός σταθερού και έμπειρου εργατικού δυναμικού. Αντιμετωπίζοντας τα θεμελιώδη ζητήματα των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να δώσουν τη δυνατότητα στους επαγγελματίες της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας να παρέχουν τις υπηρεσίες υψηλής ποιότητας που απαιτούνται για να γεφυρωθεί το χάσμα συμμετοχής και να δοθεί σε κάθε παιδί ένα δίκαιο ξεκίνημα.

Προχωρήσουμε

Όπως δείχνουν τα στοιχεία, τα ποσοστά συμμετοχής έχουν αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά οι ανισότητες έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτό το αυξανόμενο χάσμα στα ποσοστά συμμετοχής μεταξύ των παιδιών από μειονεκτούντα περιβάλλοντα και των πιο εύπορων συνομηλίκων τους απαιτεί μια πιο στοχευμένη προσέγγιση.

Ενώ τα πλαίσια πολιτικής για την προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα σε επίπεδο ΕΕ είναι υγιή, είναι σημαντικό να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη χρηματοδότηση μέτρων για το εργατικό δυναμικό που υπερβαίνουν τα βασικά και αντ' αυτού επικεντρώνονται στην επένδυση στους ίδιους τους ανθρώπους που διαμορφώνουν την πρώιμη ανάπτυξη ενός παιδιού.

Μπορούμε να δούμε από τα δεδομένα ότι οι επαγγελματίες που αφιερώνονται στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα έχουν ισχυρή αίσθηση σκοπού, σε μεγάλο βαθμό υγιή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και δέσμευση για συνεχή κατάρτιση. Ωστόσο, είναι θεμελιωδώς υποτιμημένες, με επίπεδα αμοιβών που μόλις και μετά βίας υπερβαίνουν τον κατώτατο μισθό και πολύ συχνά εργάζονται με επισφαλείς συμβάσεις. Η διαφορά αυτή αποτελεί βασική αδυναμία του συστήματος προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας.

Για να καταστεί αποτελεσματική η δέσμευση της ΕΕ για την αντιμετώπιση της φτώχειας, πρέπει επίσης να υπάρξει δέσμευση για το εργατικό δυναμικό της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας. Οι επικείμενες επανεξετάσεις του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων και οι αναθεωρημένοι στόχοι της Βαρκελώνης παρέχουν μια κρίσιμη ευκαιρία για δράση. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να ενσωματώσουν δείκτες σχετικά με τη χρήση αυτών των υπηρεσιών από διάφορες ομάδες παιδιών στον κοινωνικό πίνακα αποτελεσμάτων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο Plus ήταν ζωτικής σημασίας για τη στήριξη του εργατικού δυναμικού της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας. Όσον αφορά το μέλλον, είναι σημαντικό το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (2028-2034) να παρέχει επαρκή χρηματοδότηση για τη διασφάλιση επενδύσεων όχι μόνο σε υποδομές, αλλά και στους ανθρώπους που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες.

Τελικά, εκτιμώντας αυτούς που φροντίζουν τα παιδιά μας, μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα δικαιότερο μέλλον για όλους.

Εικόνα © lordn/ Adobe Stock