Warunki pracy i trwała praca

Główne ustalenia wynikające z badań Eurofoundu służą decydentom do rozwiązywania niektórych kluczowych kwestii w tej dziedzinie.

• Poprawa warunków pracy ma zasadnicze znaczenie dla pracowników i pracodawców. Należy wziąć pod uwagę wiele różnych aspektów jakości miejsc pracy. Miejsca pracy dobrej jakości umożliwiają ludziom dłuższe i lepsze życie zawodowe, przyczyniając się do trwałej pracy i pozytywnej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.
• Warunki pracy w UE, ogólnie rzecz biorąc, poprawiają się, choć postępy czynione są stopniowo. W przypadku niektórych grup pracowników nie są one szybkie – zależy to od rodzaju umowy o pracę, sektora i poziomu wykształcenia.
• Istnieje wiele sposobów poprawy warunków pracy i jakości miejsc pracy w UE. Rządy z pewnością mają do odegrania ważną rolę w ustanawianiu stosownych ram w drodze regulacji. Ważnymi podmiotami są jednak również pracownicy i pracodawcy oraz ich organizacje. Jeżeli chodzi o wiele aspektów dotyczących jakości miejsc pracy, główne zmiany zaobserwować można w zakładach pracy.
• Tylko jednej piątej europejskich przedsiębiorstw udało się do tej pory odkryć, jak osiągnąć optymalny dobrostan pracowników w miejscu pracy, a przy tym także dobre wyniki gospodarcze. Wykazano, że stanowiska pracy, których stworzenie wiąże się z „dużymi nakładami i wysokim poziomem zaangażowania” przekładają się na najlepsze wyniki dla pracowników i pracodawców, zwiększają wydajność i poprawiają jakość pracy dzięki zwiększeniu niezależności pracowników, ułatwianiu ich zaangażowania oraz promowaniu szkoleń i uczenia się.
• Wielu osobom, w szczególności rodzicom oraz osobom opiekującym się innymi, z trudem przychodzi łączenie obowiązków zawodowych i pozazawodowych. Choć elastyczna organizacja pracy może pomóc w rozwiązaniu tych problemów, niesie ze sobą również wyzwania. Na przykład telepraca pozwala na większą swobodę wyboru czasu i miejsca pracy, ale może również prowadzić do wydłużenia jej czasu i zwiększenia jej intensywności oraz do większych trudności z odcięciem się od niej.
• Wzrost liczby osób pracujących na odległość podczas pandemii COVID-19 uwidocznił zacieranie się granic między życiem zawodowym a prywatnym. Wiele rządów i partnerów społecznych dyskutuje na temat inicjatyw związanych z „prawem do rozłączenia się”, aby zapobiec ryzyku fizycznego i emocjonalnego wyczerpania dużej liczby pracowników.
• W przyszłości partnerzy społeczni powinni dążyć do uwzględnienia w ewentualnych ramach prawnych lub porozumieniach przepisów dotyczących dobrowolnego charakteru telepracy lub stosowności telepracy do wykonywania konkretnych zadań. Kluczowe będzie również wyjaśnienie, w jaki sposób pracodawcy mogą uczestniczyć w wydatkach związanych z pracą z domu, a także gwarancje równego wynagrodzenia i dostępu do szkoleń dla osób pracujących zdalnie.